Het was een triest moment toen wielerlegende Lance Armstrong toe moest geven doping te hebben gebruikt. Zijn 7 Tour de France overwinningen kwamen in een ander licht te staan en smolten voor zijn ogen weg als sneeuw dat smelt in de zon.

Het is diezelfde sneeuw die een andere Lance, Lance Mackey, nodig heeft om zijn geliefde sport met zijn sledehonden te beoefenen. Minder bekend dan Armstrong maar met een minstens zo indrukwekkende staat van dienst in de sport. Met dat verschil dat Lance Mackey, voor zover we kunnen nagaan, nooit betrapt is op het gebruik van doping en zijn honden ook niet.

Lance Mackey is geboren en getogen in Alaska en kreeg de liefde voor sledehonden mee van zijn vader Dick en zijn broer Rick. Zijn vader Dick richtte de fameuze Iditarod race op in 1973. Hij wist deze 1200 Miles (1800 kilometer) lange race zelf te winnen in 1978 met 1 seconde verschil op de nummer 2. Deze legendarische race staat in het geheugen gegrift van vele liefhebbers van deze prachtige sport.

De broer van Lance, Rick, won de race in 1983 en de standaard binnen de familie leek hiermee vastgesteld. Deelnemen was niet genoeg, er moest gewonnen worden. Al snel bleek Lance dezelfde ambitie te hebben als zijn vader en zijn broer, het winnen van de Iditarod. Er kwam echter tegenstand uit onverwachte hoek. Net als bij Lance Armstrong sloeg bij Lance Mackey het noodlot toe in de vorm van kanker.

Zijn DAWGZ trokken hem, ook letterlijk, door deze zware periode heen. Met een buis in zijn keel (door de keelkanker kon hij niet anders eten) verscheen hij in 2002 met zijn trouwe honden aan de start. Helaas kon hij de race niet afmaken. De honden gaven alles wat ze in zich hadden, helaas kon Mackey die dienst niet terug bewijzen en moest hij voortijdig stoppen, hij was te verzwakt.

3 lange jaren had hij nodig om te herstellen. In die tijd bleef hij trainen en bleef hij geloven in zijn grote droom, het winnen van de Iditarod. Voordat hij die droom waar kon maken stond hij in 2005 eerst aan de start van een bijna net zo zware race, de Yukon Quest. Hij won deze race in zijn rooki year en de daaropvolgende jaren 2006, 2007 en 2008. Hij was hiermee de eerste sledehondenman in de geschiedenis die 4 jaar op rij zou winnen.

In 2007 won hij niet alleen de Yukon Quest maar keerde hij ook terug bij de Iditarod. Hij wist deze, slechts 2 weken na de winst bij de Yukon Quest, tegen alle verwachtingen in te winnen. Het was de start van een niet te bevatte zegereeks in de Iditarod. Met vervolgens overwinningen in 2008, 2009 en 2010 maakte Lance Mackey zichzelf onsterfelijk in de sledehondenwereld.

Zijn persoonlijke overwinning, zo zegt hijzelf, is dat hij door de organisatie van de Iditarod is benoemd als de man die het beste zorg draagt voor zijn honden.

Hier de trailer van zijn geweldige documentaire. Wil je nog meer kippenvel? Rechts boven de volledige documentaire van deze geweldenaar.