DAWGZ Health – Blow off some steam!

Weer of geen weer, veel mensen trekken er graag op uit met hun DAWG of stellen de hond bloot aan een zware of minder zware training. Met nog een aantal warme dagen voor de boeg lijkt het ons niet onverstandig het een en ander mee te geven met betrekking tot hoe ver je kan gaan en belangrijker nog, hoe dat te kunnen beoordelen, ook op dagen dat het niet warm is. De tong speelt hierin (naast de voetzolen) een belangrijke rol. Ik ga zo meer vertellen over de tong en de eigenschappen die ons meer kunnen zeggen over de staat van de hond. Tijdens een training of stevige wandeling zijn de signalen van de tong een bron van informatie en laten je zien of de hond al aan zijn limiet zit of niet. Maar eerst het volgende.

Bescherm de DAWGZ
Het zou niet nodig moeten zijn maar we waarschuwen op voorhand toch. Bij (extreme) hitte, laat je hond thuis in de schaduw. Je doet je hond onder deze omstandigheden geen plezier met een uitje en zeker niet met een training. Ook zwemmen op extreem warme dagen is een kort pleziertje tussen risicovolle momenten in. Gebruik je gezond verstand. Warm voor ons is extreem warm voor de DAWGZ.

De tong
Afhankelijk van het type hond en zijn conditie zal een hond na verloop van tijd stoppen met het ademen door zijn neus en overgaan tot ademhaling door de mond. Dit is het teken dat de hond zijn lichaamstemperatuur niet langer kan koelen door middel van enkel zijn voetzolen. De warmte van het werkende lichaam kan dan via de mond het lichaam verlaten. Zijn tong zorgt er daarnaast voor dat de hond zijn zweet kwijt kan. Op deze wijze is het lichaam instaat de lichamelijke inspanning vol te houden.

Naarmate de inspanning toeneemt en/of de lichaamstemperatuur omhoog gaat zal de hond de snelheid van ademhalen verhogen en zal het oppervlak van zijn tong vergroten. We zien de tong dan ook letterlijk eerst langer worden en daarna ook breder. Op deze manier reguleert de hond zijn temperatuur en kan jij als eigenaar zien in welk stadium je DAWG zich bevindt. Maar de tong vertelt meer.

Omkrullen
We kennen het denk ik allemaal, na de vakantie vol goede zin weer sporten. De goede zin alleen is niet genoeg en bij de eerste heftige inspanning raak je buiten adem. Dit gevoel zorgt er voor dat je voorovergebogen hapt naar adem en je hoort de trainer zeggen….”rechtop, handen in je nek en blijven lopen…niet gaan hangen”. Na een korte adempauze kan je negen van de 10 keer de training hervatten.

Bij honden is dat niet anders. Ook zij hebben (soms bij gebrek aan conditie) een grens. Het vervelende is dat ze dat niet kunnen zeggen, althans niet met woorden. We kunnen dat gelukkig wel zien gebeuren door een lichamelijk signaal. Door zuurstofgebrek krult namelijk de tong en verandert in een harde lepel. We noemen dit dan ook wel ‘lepelen’. Als dat gebeurt dien je direct te stoppen met de heftige inspanning en de hond te laten ‘uitlopen’ totdat de tong zich weer ontspant. Van ‘harde lepel’ naar ‘lang en breed’, dan naar ‘lang’ en vervolgens naar hijgen. Tot slot gaat de bek weer dicht. In training kan je net als bij mensen natuurlijk de training hervatten als de tong gestopt is met ‘lepelen’. Uiteraard houd je nauwlettend in de gaten of de hond opnieuw ‘lepelt’.

Water
Honden geef je tijdens de training bij voorkeur geen water. Je kan dan namelijk goed zien in welk tempo de hond (zelfstandig) terug keert naar de rustige, niet hijgende staat. Het is sowieso verstandig pas water te geven nadat de hond is gestopt met hijgen en zijn bek weer gesloten heeft. Als je wel water geeft weet je namelijk niet in welk tempo het lichaam koelt omdat het water voor koeling heeft gezorgd. Normaal gesproken natuurlijk niet echt een probleem maar als je je DAWG serieus aan het trainen bent wil je graag weten op welk lichamelijke niveau hij of zij zich bevind.

Vergeet nooit het volgende… BETTER SAFE THEN SORRY!